بیماری|۵۰ سال به بالا
شایع‌ترین بیماری در افراد بالای ۵۰ سال چیست؟
یک متخصص بیماری‌های داخلی گفت: بی‌اختیاری ادراری یکی از شایع‌ترین بیماری‌های بالای ۵۰ سال است که شیوع آن در زنان بیشتر از مردان است.
ضعف در ماهیچه‌های حامی مثانه یکی از مهم‌ترین دلایل بروز بی اختیاری ادراری است که می‌تواند باعث پایین آمدن سطح کیفی زندگی افراد شود. در این مطلب با این مشکل و راه‌حل آن آشنا می‌شوید.
بیماری‌هایی که باعث بی‌اختیاری ادرار می‌شوند
زنان بیش از مردان در معرض بی‌اختیاری ادراری هستند. گاهی بی‌اختیاری در ادرار می‌تواند نشان از بروز مشکلات جدی‌تر مانند سرطان مثانه یا رحم، سنگ کلیه یا عفونت باشد بنابراین چنانچه افراد با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند باید حتما تحت درمان و معاینه پزشک متخصص قرار گیرند. در کنار افزایش سن، بزرگ شدن پروستات، ضربه یا آسیب به عضلات لگن و زایمان‌های سنگین در بروز بی‌اختیاری ادراری دخیل هستند.
علائم و نشانه‌های بی‌اختیاری ادرار
هنگام ایجاد بی اختیاری ادرار فرد با یک یا چند مورد از علائم زیر مواجه می‌شود:
- گاهی اوقات فرد احساس می‌کند مثانه وی به‌طور کامل تخلیه نشده است.
- فرد برای رسیدن به دستشویی عجله دارد.
- شخص به صورت مکرر به خاطر تصور این موضوع که ممکن است کنترل ادرار خود را از دست بدهد، عصبی می‌شود.
- دو بار یا بیشتر در طول شب برای رفتن به دستشویی از خواب بیدار می‌شوید.
- فرد کنترل ادرار خود را قبل از رسیدن به دستشویی از دست می‌دهد.
- فرد کنترل ادرار خود را در هنگام بلند کردن اجسام سنگین از دست می‌دهد.
- گاهی اوقات در هنگام سرفه کردن، عطسه کردن، انجام فعالیت‌های ورزشی یا بازی‌های حرکتی فرد دچار ریزش ادرار می‌شود.
نحوه پیشگیری از بی‌اختیاری ادرار
با انجام برخی ورزش‌های عضلانی می‌توان از شدت و شیوع این اختلال جلوگیری کرد که عموما پزشک، آن‌ها را تجویز می‌کند. بسته به وضعیت بیماری و در صورت خفیف بودن آن این اختلال از طریق دارو درمان می‌شود اما در صورتی که بیماری به درجه حاد خود برسد، جراحی می‌تواند وضعیت را بهتر کند.
بهتر است افراد مبتلا به بی‌اختیاری ادرار روزانه مقدار زیادی مایعات همچون آب و آب سیب و… مصرف کنند. همچنین لازم است مصرف نوشیدنی‌های حاوی کافئین مثل قهوه، چای و نوشابه متوقف شود، زیرا مصرف این نوشیدنی‌ها می‌تواند مقدار تولید ادرار را افزایش دهد. سعی کنید تعداد دفعات رفتن خود به دستشویی را کاهش داده و مدت زمان بین دفعات رفتن به دستشویی را افزایش دهید. در صورتی که مثانه فرد به‌طور عادی فعالیت کند، فقط به ۵ تا ۷ بار در هر روز مراجعه به دستشویی لازم است.
