بخش ن، نور/ کتاب رازهاى بیدارى/ شیمااکبرزاده

در هستى، وجود گوهرها درخشان و ارزشمند هستند و نبود هر یک، کار هستى را مختل مى‌کند. وقتی که، خویشتن را با تمام ناملایمات و تجربیات تلخ دوست بداریم، آن زخم‌ها روزنه‌هایی می‌شوند که نور از آن‌ها عبور می‌کند. انسان‌ها، هر کدام به نوعی گوهرى ارزشمند هستند که در رویارویی با سختى های روزگار جلا و درخشش می‌یابند که از هر جواهرى درخش‌اش بیشتر و شفاف‌تر است. تنها کافى است که با ترمیم و حل احساسات سرکوب شده و رمزگشایی خاطرات آزاردهنده، غبارهایی که بر گوهرِ دل نشسته را محو کرد و آن را همچنان نورانی و درخشنده نگه داشت. و آنکه بپذیریم که آن‌ها هم بخشی از وجود ما در گذر زمان هستند و نور همواره در دل تاریکی رشد می‌کند و هرچه شب تاریک‌تر شود طلوع نزدیک‌تر است.