رونمایی شهاب حسینی از ماشین جدیدش | این ماشین شهاب حسینی را یاد پدرش می اندازد +ویدیو

به گزارش ورنداز :

شهاب حسینی 

لحظه تحویل کادیلاک توسط شهاب حسینی را در این مطلب میبینید که به گفته خودش او را به یاد پدرش می اندازد 

​سید شهاب الدین حسینی تنکابنی در سال ۱۳۵۲ در تهران متولد شد. شهاب حسینی نخستین فرزند خانواده اش است و یک برادر و دو خواهر دارد. تحصیلات دانشگاهی او در رشته روانشناسی دانشگاه تهران بود که آنرا به خاطر مهاجرت به کانادا ناتمام گذاشت.

اعتراف تلخ شهاب حسینی

​شهاب حسینی درباره خوشبختی همسرش و تأثیر شغلشان در زندگی خصوصی خود گفت: "همسرم هیچ وقت از زندگی با من رضایتی را تجربه نکرده است. بیشتر بازیگران به علت شغل پر استرس و قراردادهایی که برای اجرای نقش در لوکیشن‌های منتخب دارند، گاهی چندین ماه از خانواده‌هایشان دور هستند. این موضوع باعث شد که من زمانهایی که همسرم به حضور من نیاز داشت، در کنارش نباشم."

او ادامه داد: "درگیری‌های بازیگری باعث شد لذت زندگی خانوادگی از من و خانواده‌ام گرفته شود. بچه‌های من با من خاطرات مشترک زیادی ندارند، آنها همیشه از من محروم بوده اند. من پدرم را از دست دادم در حالی که سالهای آخر نتوانستم او را آن طور که باید ببینم. اینها تقصیر سینماست. واقعاً تقصیر سینماست اما در ازای اینها چه به دست آوردم

پدر شهاب حسینی چه کسی بود 

سیدفخرالدین حسینی پدر شهاب حسینی، دبیر آموزش و پرورش بود و علاوه بر تدریس، در ترجمه و تالیف کتاب‌ها نیز فعالیت داشت. او چندین رمان و کتاب ترجمه شده به نام خود منتشر کرد. در واقعیت، او دو سال پیش کتاب داستان "فقط آنجا بود که خود را شناختم" را منتشر کرده بود. این کتاب حاوی یک یادداشت از شهاب حسینی به خاطر پدرش بود که به شکل دست‌نوشته بر روی جلد کتاب قرار گرفته بود.

در این یادداشت، شهاب به پدرش نوشته بود: "پدر، برایت رویشی به وسعت بهار، وسعت اندیشه به پهنای آسمان، طراوتی به زیبایی باران، هنری به وسعت همه درختان سرسبز و روشنایی قلب و دل به درخشندگی خورشید آرزو می‌کنم و یاری الهی را در ادامه این مسیر شکوفایی برایت از درگاه یگانه اش خواستارم

.یادداشتی از شهاب حسینی
پدرم وقتی مرد , آسمان آبی بود .....!
دیوار چین اگر بریزد , و دیوارهایی که ریخته اند , و دیوارهایی که خواهند ریخت شبیه تو می شوند .... پدر ..!
و مردمی که می گریندو مردمی که زیره آوار مانده اند , و مردمی که آواره اند.... منم ..!
پدر رفت و من ماندم و این همه آوار ..........