با وجود عفونت رابطه جنسی امکان پذیر است ؟ | عفونت ها از طریق رابطه جنسی منتقل میشود ؟

عفونت ادراری (UTI)و اثرات آن به رابطه جنسی 

عفونت ادراری (UTI) نوعی عفونت باکتریایی است که در هر قسمت از دستگاه ادراری شما می‌تواند به وجود آید. این شامل کلیه‌ها، حالب‌ها، مثانه و مجرای ادرار می‌شود. بیشتر عفونت‌ها دستگاه ادراری تحتانی یعنی مثانه و مجرای ادرار را درگیر می‌کنند. زنان بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به UTI هستند.

تاثیر بر فعالیت جنسی:

• درد: سوزش و درد هنگام ادرار، که می‌تواند رابطه جنسی را دردناک و غیرقابل تحمل کند.
• خشکی واژن: عفونت ادراری می‌تواند باعث کاهش ترشحات طبیعی واژن شود و آن را خشک و ملتهب کند که می‌تواند موارب رابطه جنسی را دشوار و دردناک کند.
• ترس و اضطراب: نگرانی از درد یا عفونت بیشتر می‌تواند منجر به اضطراب و کاهش میل جنسی شود.

خطرات:

• انتقال عفونت: رابطه جنسی می‌تواند باکتری‌های موجود در مجرای ادار شما را به شریک جنسی تان منتقل کند و باعث عفونت در آنها شود.
• بدتر شدن عفونت: فعالیت جنسی می‌تواند مجرای اداری شما را تحریک کند و باعث ورود باکتری‌ها به مثانه و بدتر شدن عفونت شود.

علائم عفونت ادراری

علائم عفونت ادراری در زنان و مردان می‌تواند متفاوت باشد. اما برخی از علائم شایع در هر دو جنسیت عبارتند از:

• سوزش هنگام ادرار کردن
• تکرر ادرار، حتی در صورت ادرار کم
• احساس فوریت برای ادرار کردن
• احساس سوزش یا درد در قسمت پایین شکم یا لگن
• وجود خون در ادرار
• بوی بد ادرار

در زنان، UTI ممکن است باعث درد در قسمت پایین شکم یا لگن، ترشحات واژن و مقاربت دردناک نیز بشود.

در مردان، UTI ممکن است باعث درد در بیضه‌ها و دشواری در نعوظ نیز بشود.اگر عفونت ادراری درمان نشود، می تواند منجر به مشکلات سلامتی جدی مانند آسیب کلیوی، سپسیس، بیماری مزمن کلیه (CKD) و شوک سپتیک شود.

آیا UTI یک عفونت مقاربتی است؟

عفونت های مقاربتی از طریق تماس جنسی با فرد آلوده منتقل می شود.بهداشت نامناسب، لباس های تنگ و آمیزش جنسی همگی می توانند باکتری ها را وارد دستگاه ادراری کنند.

متأسفانه، عفونت ادراری می تواند منجر به چندین علامت ناراحت کننده شود، از جمله:

• احساس سوزش هنگام ادرار کردن
• تکرر ادرار
• درد شکم
• میل مداوم به ادرار کردن
• وجود خون در ادرار که به هماچوری معروف است
• درد لگن
• تب شدیدUTI از راه جنسی منتقل نمی شود و تماس با دستگاه تناسلی نمی تواند باعث این عفونت شود. در عوض، عفونت های ادراری توسط باکتری هایی ایجاد می شوند که از طریق مجرای ادرار وارد دستگاه ادراری می شوند. بنابراین، رابطه جنسی با فردی که عفونت ادراری دارد، بی خطر است، زیرا قابل انتقال نیست.

  با این حال، فعالیت جنسی می تواند خطر ابتلا به عفونت های دستگاه ادراری را در برخی افراد افزایش دهد. علاوه بر این، رابطه جنسی ممکن است علائم UTI شما را تشدید یا بدتر کند.

  آیا رابطه مقعدی یا دهانی می تواند باعث عفونت ادراری شود؟

  رابطه جنسی دهانی می‌تواند باعث عفونت ادراری شود زیرا باکتری‌های دهان یا گلو می‌توانند باکتری‌ها را به مجرای ادرار وارد کنند. عفونت ادراری ناشی از رابطه جنسی دهانی در زنان شایع‌تر از مردان است، زیرا مجرای ادرار زنان کوتاه‌تر و نزدیک‌تر به مقعد است، جایی که ممکن است باکتری‌ها وجود داشته باشند.همچنین ممکن است عفونت ادراری در اثر رابطه مقعدی ایجاد شود، زیرا رکتوم و مقعد حاوی باکتری هایی هستند که به طور بالقوه می توانند در طول فعالیت جنسی وارد مجرای ادرار شوند.اصطکاک ناشی از رابطه مقعدی نیز می تواند مجرای ادرار را تحریک کند و آن را مستعد ابتلا به عفونت باکتریایی کند.

  آیا وقتی عفونت ادراری دارم می توانم رابطه جنسی داشته باشم؟

  اگر عفونت ادراری دارید، معمولاً تا زمانی که عفونت کاملاً از بین نرود و علائمی نداشته باشید، داشتن رابطه جنسی دهانی یا دخولی توصیه نمی شود؛ این به این دلیل است که فعالیت جنسی می تواند التهاب و تحریک مجرای ادرار را افزایش دهد که می تواند روند بهبودی بدن را به تاخیر بیاندازد و عفونت را بدتر کند. همچنین می تواند باکتری های جدیدی را به دهانه مجرای ادرار وارد کند.

  رابطه جنسی واژینال با کاندوم های اسپرم کش (نوعی روش پیشگیری از بارداری) همچنین می تواند باعث عفونت ادراری در برخی افراد شود زیرا حاوی یک ماده شیمیایی است که می تواند دیواره های داخلی واژن و پوشش مجرای ادرار را تحریک کند.

  داشتن رابطه جنسی با عفونت ادراری ممکن است خطرات سلامتی خاصی مانند ابتلا به عفونت کلیه را افزایش دهد.

  سایر عوامل خطر عفونت ادراری

  به غیر از رابطه جنسی، برخی از عوامل ممکن است خطر ابتلا به UTI را افزایش دهند. این عوامل عبارتند از:

  • آناتومی زنانه:  زنان بیشتر مستعد عفونت‌های مجاری ادراری هستند، زیرا مجرای ادرار زنانه نزدیک‌ به مقعد است و ورود باکتری‌ها به مجرای ادرار را آسان‌تر می‌کند.
  • یائسگی:  در نتیجه کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی، دستگاه ادراری بیشتر مستعد عفونت می شود.
  • دیابت:  افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر بیشتری برای عفونت ادراری هستند، زیرا قند خون بالا می تواند شانس رشد باکتری در دستگاه ادراری را افزایش دهد.
  • سیستم ایمنی ضعیف:  برای مثال، افرادی که HIV دارند، سیستم ایمنی ضعیفی دارند که می‌تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به عفونت ادراری شود. بهترین درمان برای عفونت ادراری چیست؟

    اگر به عفونت ادراری مبتلا هستید، توصیه می شود در اسرع وقت به یک متخصص مراجعه کنید تا از هرگونه عواقب جدی پیشگیری کنید.

    پزشک شما یک درمان آنتی بیوتیکی را بر اساس نوع باکتری که در ادرار شما تشخیص داده می شود و شدت عفونت شما تجویز می کند.

    آنتی بیوتیک ها تنها روش درمانی هستند که عفونت ادراری را به طور کامل از بین می برند.

    چگونه می توانم از عفونت ادراری جلوگیری کنم؟

    • با دقت از جلو به عقب خود را بشویید:  پس از اجابت مزاج، زنان باید اطمینان حاصل کنند که ناحیه تناسلی خود را از جلو به عقب پاک کنند تا از ورود باکتری‌های رکتوم به مجرای ادرار جلوگیری شود.
    • استفاده از دم دندان در حین رابطه جنسی دهانی:  بند دندان می تواند به طور بالقوه از گسترش باکتری ها در حین رابطه جنسی دهانی جلوگیری کند.
    • ناحیه تناسلی را تمیز نگه دارید:  رعایت بهداشت با تمیز کردن منظم اندام تناسلی گام مهمی در پیشگیری از عفونت مثانه است.
    • ادرار کردن بعد از رابطه جنسی دهانی یا دخولی:  ادرار کردن بعد از رابطه جنسی می تواند به دفع باکتری ها از مجرای ادرار کمک کند.
    • دست های خود را قبل از رابطه جنسی بشویید:  این کار ممکن است خطر ابتلا به عفونت ادراری را کاهش دهد زیرا باکتری های بالقوه مضر کمتری روی پوست شما وجود خواهد داشت.