رفتار های خشونت آمیز بلای جان کودکان است!

خشونت و کودکان

لیندا پاگانی (Linda Pagani) استاد دانشکده آموزش روانی دانشگاه مونترال و پژوهشگر ارشد این مطالعات گفت: پیش از این مشخص نبود که قرار گرفتن در معرض محتوای خشن در اوایل کودکی که زمان بحرانی در رشد مغز است تا چه حد می تواند ناراحتی‌های روانی و خطرات تحصیلی بعدی را پیش بینی کند.

او افزود: تشخیص عوامل قابل اصلاح اولیه که بر بهزیستی کودک تاثیر می‌ گذارند، هدف مهمی برای ارتقای سلامت فردی و اجتماعی بوده و سازگاری روان‌شناختی و انگیزه تحصیلی عناصر ضروری در گذار موفقیت‌آمیز به دوره نوجوانی هستند. بنابراین، ما می‌ خواستیم تأثیر طولانی ‌مدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت ‌آمیز در کودکان پیش دبستانی را بر رشد طبیعی آنها و بر اساس چندین شاخص کلیدی سازگاری جوانان در سن ۱۲ سالگی بررسی کنیم.

برای انجام این کار، پاگانی و تیمش محتوای خشونت ‌آمیز را که بنا به گزارش والدین، فرزندانشان در سنین سه و نیم تا چهار و نیم سالگی مشاهده می‌ کردند را بررسی کرده و سپس زمانی که کودکان به ۱۲ سالگی رسیدند، وضعیت آن‌ها را پیگیری کردند. در ادامه، دو گزارش گرفته شد: اول، آنچه معلمان مشاهده کردند و دوم آنچه که خود بچه‌ها که اکنون در پایان کلاس ششم هستند، درباره وضعیت روانی و پیشرفت تحصیلی خود عنوان می‌ کنند.

پاگانی در این باره می‌ گوید: در مقایسه با سایر کودکان که در معرض محتوای خشونت ‌آمیز قرار نمی ‌گرفتند، پسران و دخترانی که در معرض محتوای خشونت ‌آمیز معمولی در تلویزیون قرار گرفتند، بیشتر احتمال داشت که افزایش در ناراحتی عاطفی را تجربه کنند.

او افزود: آنها همچنین در پایان کلاس ششم حضور کمتر در کلاس درس، پیشرفت کم تحصیلی و بی انگیزه تحصیلی را از خود نشان دادند.

به گفته پاگانی، گذار به نوجوانی نشان دهنده مرحله مهمی در رشد نوجوان است. احساس غم و اندوه و اضطراب و در معرض خطر بودن از نظر تحصیلی وضعیت آنها را پیچیده می کند.

پاگانی گفت: تماشای تلویزیون یک سرگرمی رایج در اوایل دوران کودکی است و برخی از کودکان مورد مطالعه در معرض تماشای خشونت قرار می گرفتند و برخی نه. اختلالات روانی و تحصیلی در کودکان نگرانی فزاینده ای برای کارکنان بخش آموزش و بهداشت عمومی است. به گفته پاگانی، مشکلات دوره دبیرستان ریشه در دوران کودکی دارد.

او گفت: کودکان پیش دبستانی تمایل دارند با شخصیت های تلویزیون همذات پنداری کنند و با هر چیزی که می بینند واقعی رفتار کنند. آنها به ویژه در برابر تصاویر قهرمانان و تبهکارانی که از خشونت به عنوان وسیله ای موجه برای حل مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیرند.

پاگانی افزود: قرار گرفتن مکرر در معرض سکانس‌های اکشن آدرنالین ‌زا با سرعت بالا و جلوه‌های ویژه جذاب می‌ تواند باورها، نگرش‌ها و برداشت ‌هایی را تقویت کند که خشونت همیشگی در تعاملات اجتماعی طبیعی است.

محققان در پایان اضافه کردند که درست مانند مشاهده خشونت در زندگی واقعی، قرار گرفتن مکرر در معرض دنیای خصمانه و خشونت آمیز که توسط موجودات گاهاً عجیب و غریب انجام می شود، می تواند باعث ترس و استرس شده و منجر شود این کودکان جامعه را خطرناک و ترسناک تصور کنند.