نحوه رفتار درست با مردی که مدام قهر میکند | دلایل قهر های بی دلیل همسر چیست

به گزارش ورنداز :

قهر کردن زیاد مرد میتواند دلایل متعددی داشته باشد، اما اصلی ترین دلایل را میتوان در موارد زیر خلاصه کرد:مهم ترین مساله ای که باید آن را درک کنید، اینست که حتی اگر زودرنجی و نارضایتی او مستقیما به شما هم مرتبط باشد، شما مقصر نیستید. “او” همان کسی است که منجر به آزردن خودش شده است. این راه او برای ابراز ناراحتی عمیقش است. از آنجایی که اکثر ما در زمانی که احساس بی فایدگی می‌کنیم، در بیرون به دنبال کسی هستیم تا او را سرزنش کنیم، او نیز راحت ترین ( و همینطور نزدیک ترین ) فرد برای سرزنش را یافته: شما، همسرش را.

دلایل قهر زیاد همسر 

وی برای توجیه بدبختی هایش، بر تمامی حرکات و رفتار و گفتار شما متمرکز است و از هر جمله ای برای توجیه عدم علاقه اش به خود و زندگی اش استفاده می‌کند!

اما او “چرا” از زندگی اش ناراضی است و افسرده شده؟ تقریبا می‌توان صدها دلیل بر این مدعا آورد. ممکن است رفتار انتقادی و قضاوتی والدینش در دوران رشدش منجر به آن شده که هیچوقت احساس رضایتی از اقداماتی که انجام می‌دهد، نداشته باشد؛ و ممکن است همین مساله انتظارات غیرواقع گرایانه ای از خود، ازدواجش و هر کسی که دور و برش باشد، را بر او تحمیل نموده باشد. ممکن است با این اعتقاد که هیچگاه به بسیاری از موارد دست نخواهد پیدا کرد، از خواستنشان ناامید شده است.

نداشتن مهارت ارتباطی کافی

گاهی اوقات دلیل عصبانیت شوهرتان به روشنی مشخص نیست، اما گاهی اوقات این عصبانیت می‌تواند در نتیجه ناامیدی های کوچک باشند. یکی از دلایل قهر کردن زیاد همسر میتواند این باشد که او بیشتر به دنبال آرامش است تا داشتن یک رابطه واقعی. احتمالا وی فکر می‌کند که ابراز مخالفت یا ناامیدی، نیازمند مجادله و دعوا است و بنابراین از این مساله دوری می‌کند. وی محکوم به ناراحتی است، چرا که هیچ موقعیتی برای آگاهی از مشکل و به تبع امکان ایجاد تغییر را فراهم نخواهد نمود. او متاسفانه در حال پرداخت هزینه نادرستی برای ایجاد آرامش است.

اما نکته مهم این است که قهر کردن روش سالمی برای نشان دادن ناراحتی نیست. وقتی مردی که با کوچکترین آزردگی قهر میکند به این معناست که مهارت ارتباطی لازم برای بیان انتظارات و حل مشکلات را ندارد. کلمات یا داستانی دارید که هردویتان را می‌خنداند، تعریف کنید. اگر حس می‌کنید که شوهرتان حس خوبی به داستان های خنده دار یا کلمات مضحک نداشته باشد، از گفتنشان خودداری نمایید.

او را تحقیر نکنید

اگرچه ممکن است مدام قهر کردن شوهرتان شما را عصبی کند، اما توجه کنید که این موضوع نباید باعث شود شما متقابلا واکنش ناسالمی نشان دهیدو او را با الفاظ تحقیرآمیز مخاطب قرار دهید. اینکار او را بیشتر از شما دور میکند، به ناراحتی هردو دامن میزند  و رابطه تان سرد خواهد کرد. بدترین برخوردی که ممکن است شما در مقابل قهر کردن او داشته باشید این است که بگویید:”خیلی قهرویی!” یا “اینقدر بدم میاد وقتی مثل بچه‌ها سریع قهر میکنی“. هرگز این رفتار را در پیش نگیرید. این عمل هیچگاه به حالت شوهرتان یا ازدواجتان کمک نخواهد کرد. پژوهش‌ها نشان دهنده آنست که زوجهای شاد، در مقایسه با زوجهای منفی گرا، نسبت تعاملات مثبت بیشتری دارند، بنابراین تمام تلاشتان را بکنید تا درک بالایی داشته باشید و یا حداقل بی طرف باشید.

قلق شوهرتان را بلد شوید

توصیه هایی که راجع به روابط می‌شود، چیزی نیست که در همه افراد صدق کند. اگر از چیزی نتیجه گرفتید، به همان ادامه دهید؛ اگر چنین نبود، چیز دیگری را امتحان کنید. صحبت روش بسیار خوبی است که البته برخی روشهای دیگری را ترجیح می‌دهند. برخی از افراد به خصوص مردان درونگرا ترجیح میدهند وقتی از موضوعی ناراحت یا عصبانی هستند کمی تنها باشند و از همسرشان فاصله بگیرند تا آرام شوند و ناراحتیشان فروکش کند. اگر شوهر شما از این دسته افراد است، سعی کنید او را درک کنید و به او اجازه دهید به روش خودش با ناراحتی اش مواجه شود.

شما میتوانید صراحتا و با خوشرویی بگویید: ” فکر میکنم از چیزی ناراحتی، میخوای درموردش صحبت کنیم؟”.  اگر شوهرتان گفت که حالت او به خاطر کار یا گفته ای از سوی شماست، حالت دفاعی به خود نگیرید و سعی کنید تا کل مساله را بفهمید.

اما اگر باز هم به شما بی محلی کرد و با سکوت پاسخ داد میتوانید بگویید: “هرموقع آمادگی داشتی بهم اطلاع بده تا در مورد این موضوع بیشتر صحبت کنیم” و او را به حال خودش بگذارید تا کمی فکر کند.

 با اینکار شما ضمن اینکه نشان داده اید نسبت به ناراحتی او بی توجه نیستید، فضای لازم را به او داده اید تا آرامشش را بازیابد و روی مسئله بیشتر فکر کند. علاوه بر این مسئولیت شروع مجدد مکالمه به خودش سپرده اید و لازم نیست نگران نحوه آشتی کردن یا منت کشی باشید.

او را تشویق کنید انتظاراتش را بیان کند

مادامی که دو طرف رابطه به شکلی فعال، موقعیت ابراز خواسته های از طرف مقابل را فراهم ننمایند تا در این فرایند، تفاوتهای غیرقابل چشم پوشی به دست فراموشی سپرده شوند، هیچ رابطه ای رضایت بخش نخواهد بود. روشهایی برای بیان دغدغه ها، بدون ایجاد مجادله یا قهر وجود دارند که البته اصولا بی حاصل‌اند. پس به دنبال موقعیتی باشید که در آرامش با همسرتان به صحبت بپردازید.

این مکالمه باید به مانند تمامی مباحثات دیگر، در فضایی به دور از تشنج و در آرامش برگزار شود. هرکدام از شما باید بدون قطع سخنان طرف مقابل، به حرفهایش گوش کنید. وقتی قصد بر جلب توجه همسرتان به سوی مشکلی را دارید، همیشه خواسته‌تان مبتنی بر تغییر را با قدرانی آغاز کنید – برای مثال چه خوب می‌شود اگر و … ؛ نهایتا باید خواسته‌تان را به نحوی بیان کنید که بیشتریم تاثیر را داشته باشد. برای مثال می‌توان چنین بیان کرد که: “می دانم که این اواخر کمی با هم مشکل داشتیم و کنار نمی آمدیم و همین مساله باعث ناراحتی و عصبانیت من شده است. می‌خواهم احساس نزدیکتری به تو داشته باشم. اما اینکه صحبت نمیکنی تا مشکل را با هم حل کنیم، مرا آزار می‌دهد و فکر نمی کنم که برای تو هم خوشایند باشد.”

حال باید خواسته خود را بیان نمایید و باید کاملا معین باشد. به شوهرتان نگویید که این کار را نکن؛ از او به طور مشخص کاری را که می‌خواهید تا مشکل را برطرف نماید، بخواهید. حس شنیده شدن از طرف مقابل و حس آزادی بیان درخواست آنچه مد نظر است، منجر به ایجاد نزدیکی خواهد شد. هیچوقت برای دست کشیدن از بازی کناره گیری و بازگشت به یک ازدواج واقعی دیر نیست.