دعای روز بیست و ششم ماه رمضان | اعمال روز بیست و ششم ماه رمضان

به گزارش ورنداز :

دعای روز بیست و ششم ماه رمضان در این مطلب میخوانید 

دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان

دعای پیامبر (ص) در شب بیست و ششم رمضان (اقبال الاعمال)

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثلاثون فیما نذکره مما یختص باللیله السادسه و العشرین من شهر رمضان‏، دعاء آخر فی هذه اللیله مروی عن النبی ص‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب سی ام اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و ششم ماه، دعای سوم مخصوص شب بیست و ششم منقول از پیامبر اکرم-صلّی اللّه علیه و آله و سلّم-:

(رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ )‏[۱]
پروردگارا، بعد از آنکه ما را هدایت کردی، دل‌هایمان را منحرف مکن و رحمتی از جانب خود به ما ارزانی دار، به راستی که تو بسیار بخشنده‌ای.

 

(رَبَّنا إِنَّنا سَمِعْنا مُنادِیاً یُنادِی لِلْإِیمانِ أَنْ آمِنُوا بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنا فَاغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا وَ کَفِّرْ عَنَّا سَیِّئاتِنا وَ تَوَفَّنا مَعَ الْأَبْرارِ
پروردگارا ما شنیدم که منادی به‌سوی ایمان این‌چنین فرامی‌خواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید و ما ایمان آوردیم. پروردگارا، پس گناهان ما را بیامرز و بدی‌هایمان را بپوشان و همراه با نیکان بمیران.

 

رَبَّنا وَ آتِنا ما وَعَدْتَنا عَلی‏ رُسُلِکَ وَ لا تُخْزِنا یَوْمَ الْقِیامَهِ إِنَّکَ لا تُخْلِفُ الْمِیعادَ )[۲]
پروردگارا، آنچه را که به فرستادگانت وعده دادی به ما عطا کن و در روز قیامت ما را رسوا مگردان، به راستی که تو هرگز خلف وعده نمی‌کنی.

 

(رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسِینا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إِصْراً کَما حَمَلْتَهُ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِنا
پروردگارا، اگر فراموش یا خطا کردیم ما را کیفر مکن. پروردگارا، بار سنگین بر دوش ما منه همان گونه که بر دوش پیشینیان ما گذاشتی.

 

رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَهَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَی الْقَوْمِ الْکافِرِینَ )[۳]‏
پروردگارا، آنچه را که توان آن را نداریم بر دوش ما منه و از ما درگذر و ما را بیامرز و بر ما رحم آر. تو مولای ما هستی، پس ما را بر گروه کافران پیروز گردان،

 

صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْتَجِبْ دُعَاءَنَا وَ اغْفِرْ لَنَا وَ لِوَالِدَیْنَا [وَ وَالِدَیَ‏] وَ وَالِدِ وَالِدَیْنَا وَ مَا وَلَدَ إِنَّکَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِیم‏
[بر محمّد و آل محمّد درود فرست و دعا ما مستجاب کن و ما و پدر و مادر و اجداد ما و تمامی فرزندان آن‌ها را بیامرز، به راستی که تو بسیاربخشنده و مهربان هستی].

[۱]) سور آل عمران، آیه ۸
[۲]) سوره آل عمران، آیه ۱۹۳
[۳]) سوره البقره، آیه ۲۸۶

دعای پیامبر (ص) در شب بیست و ششم رمضان (بلدالامین)

وَ ذَکَرَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الصَّفْوَانِیُّ فِی کِتَابِ بُلْغَهِ الْمُقِیمِ وَ زَادِ الْمُسَافِرِ

در کتاب‌های بلغه المقیم و زاد المسافر، عبد الله الصفوانی نقل کرده است که:

أَنَّ النَّبِیَّ ص کَانَ یَدْعُو بِهَذِهِ الْأَدْعِیَهِ فِی لَیَالِی شَهْرِ رَمَضَانَ اَللَّیْلَهِ اَلسَّادِسَهِ وَ اَلْعِشْرِینَ

 

دعای شب بیست و ششم ماه رمضان به نقل از کفعمی (بلدالامین)

لنتبع ذلک بِمَا ذَکَرَهُ اَلسَّیِّدُ اِبْنُ بَاقِی رَحِمَهُ اَللَّهُ فِی إِخْتِیَارِهِ مِنْ أَدْعِیَهِ اَلْعَشْرِ اَلْأَخِیرِ أَیْضاً

به دنبال آن، دعایی که سید بن باقی رحمه الله در اختیارش از دعاهای دهه آخر ماه رمضان نقل کرده و می‌خوانیم

اَللَّیْلَهَ اَلسَّادِسَهَ

شب ششم (یعنی شب بیست و ششم)

اَللَّهُمَّ إِنَّکَ عَیَّرْتَ أَقْوَاماً عَلَی لِسَانِ نَبِیِّکَ صَلَّی اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَقُلْتَ

قُلِ اُدْعُوا اَلَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلاٰ یَمْلِکُونَ کَشْفَ اَلضُّرِّ عَنْکُمْ وَ لاٰ تَحْوِیلاً

فَیَا مَنْ لاَ یَمْلِکُ کَشْفَ اَلضُّرِّ عَنَّا وَ لاَ تَحْوِیلَهُ غَیْرُهُ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

وَ اِکْشِفْ مَا بِی مِنْ ضُرٍّ وَ حَوِّلْهُ عَنِّی وَ اُنْقُلْنِی فِی هَذَا اَلشَّهْرِ اَلْعَظِیمِ مِنْ ذُلِّ اَلْمَعَاصِی إِلَی عِزِّ اَلطَّاعَهِ یَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِینَ

 

دعای شب بیست و ششم ماه رمضان به نقل از کفعمی (اقبال الاعمال)

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثلاثون فیما نذکره مما یختص باللیله السادسه و العشرین من شهر رمضان‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب سی ام اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و ششم ماه، دعای دوم مخصوص شب بیست و ششم:

اللَّهُمَّ إِنَّکَ عَیَّرْتَ أَقْوَاماً عَلَی لِسَانِ نَبِیِّکَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَقُلْتَ‏
خداوندا، بر زبان پیامبرت-درود و سلام خدا بر او و خاندان او-از گروهی خرده گرفته و فرمودی:

 

(ادْعُوا الَّذِینَ زَعَمْتُمْ مِنْ دُونِهِ فَلا یَمْلِکُونَ کَشْفَ الضُّرِّ عَنْکُمْ وَ لا تَحْوِیلًا )[۱]
«کسان دیگر غیر از خدا را که می‌پندارید [خدا هستند] بخوانید، آن‌ها اختیار برطرف کردن رنجوری از شما و هیچ دگرگونی را ندارند.»

 

فَیَا مَنْ لَا یَمْلِکُ کَشْفَ الضُّرِّ عَنْهُمْ [عَنَّا] وَ لَا تَحْوِیلَهُ [تَحْوِیلًا] غَیْرُهُ صَلِّ عَلَی‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پس ای خدایی که جز تو نمی‌تواند رنجوری را از آنان [ما] برطرف کند و اختیار هیچ دگرگونی را ندارد، بر محمّد و آل محمّد درود فرست

 

وَ اکْشِفْ مَا بِی مِنْ مَرَضٍ وَ حَوِّلْهُ عَنِّی وَ انْقُلْنِی فِی هَذَا الشَّهْرِ الْعَظِیمِ مِنْ ذُلِّ الْمَعَاصِی إِلَی عِزِّ طَاعَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین‏
و بیماری مرا برطرف کن و آن را از من دفع کن و در این ماه بزرگ مرا از خواری گناهان به سربلندی طاعتت منتقل کن، ای مهربان‌ترین مهربانان.

[۱]) سوره الاسراء، آیه ۵۶

دعای سبحان الله مالک الملک تؤتی الملک من تشاء و تنزع الملک ممن تشاء در شب بیست و ششم رمضان

الجزء الأول؛ أبواب أحکام شهر رمضان؛ الباب الثلاثون فیما نذکره مما یختص باللیله السادسه و العشرین من شهر رمضان‏، فصل فیما یختص بالیوم السادس و العشرین من دعاء، دعاء الیوم السادس و العشرین من شهر رمضان‏

جلد اول، باب‌های احکام ماه رمضان؛ باب سی ام اعمال و دعاهای وارد شده در شب بیست و ششم ماه، فصل دعاهای مخصوص روز بیست و ششم-، دعای اول:

سُبْحَانَ اللَّهِ مَالِکِ الْمُلْکِ‏ (تُؤْتِی الْمُلْکَ مَنْ تَشاءُ وَ تَنْزِعُ الْمُلْکَ مِمَّنْ تَشاءُ وَ تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ بِیَدِکَ الْخَیْرُ إِنَّکَ عَلی‏ کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ
منزّه باد خدایی که مالک سلطنت است و به هرکس بخواهد سلطنت می‌بخشد و از هرکس بخواهد می‌گیرد و هرکس را بخواهد سرافراز و یا خوار می‌گرداند، خیر منحصراً به دست اوست و بر هر چیز توانا است،

 

تُولِجُ اللَّیْلَ فِی النَّهارِ وَ تُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ وَ تُخْرِجُ الْحَیَّ مِنَ الْمَیِّتِ وَ تُخْرِجُ الْمَیِّتَ مِنَ الْحَیِّ وَ تَرْزُقُ مَنْ تَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ )[۱]‏
شب را در روز و روز را در شب فرومی‌برد و زنده را از مرده و مرده را از زنده بیرون می‌آورد و به هر کس بخواهد بدون حساب و شماره روزی می‌دهد.

 

سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
پاکا خدای پدیدآورنده‌ی انسان‌ها، پاکا خدای صورت نگار، پاکا خدای آفریننده‌ی تمام جفت‌ها،

 

سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَی سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْ‏ءٍ
پاکا خدای آفریننده‌ی تاریکی‌ها و نور، پاکا خدای شکافنده‌ی دانه و هسته، پاکا خدای آفریننده‌ی همه‌ی اشیا،

 

سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَی وَ مَا لَا یُرَی سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ‏ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ )[۲] ثَلَاثا
پاکا خدای آفریننده‌ی موجوداتی که دیده می‌شوند و یا نمی‌شوند، منزّه باد خدا به اندازه‌ی نوشتن کلمات او، پاکا خدا، پروردگار جهانیان. (سه بار)

[۱]) سوره آل عمران، آیات ۲۶-۲۷[۲]) سوره النمل، آیه ۸

دعای بعد از فرایض و نوافل هر شب دهه آخر ماه رمضان

اعمال مخصوصه ماه رمضان: اعمال شب‌های دهه آخر (از شب بیست و یکم شروع کند)؛ و کفعمی در حاشیه بلد الامین نقل کرده که حضرت صادق علیه السلام در هر شب از دهه آخر بعد از فرایض و نوافل می‌خواند

اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِیرَنَا فِیهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولاً

بار خدایا ادا کن از بهر ما حق آنچه گذشته از ماه ‏رمضان و بیامرز تقصیر ما را در آن و بگیر آن را از ما پذیرفته و مقبول

 

وَ لاَ تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَی أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِینَ وَ لاَ تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِینَ‏

و مؤاخذه مکن ما را به اسراف ما بر نفس هامان و ما را از رحمت شدگان مقرر فرما و ما را از محرومان مگردان.

 

و فرمود هر که بگوید این را بیامرزد حق تعالی تقصیری که از او سر زده در ایام گذشته از ماه رمضان و نگه دارد او را از معاصی در بقیه ماه‏

استعاذه در هر شب دهه آخر ماه رمضان (مفاتیح الجنان)

اعمال مخصوصه ماه رمضان: اعمال شب‌های دهه آخر (از شب بیست و یکم شروع کند)؛ از جمله این دعا است که شیخ کلینی در کافی از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود می‌گویی در دهه آخر ماه رمضان در هر شب‏

أَعُوذُ بِجَلاَلِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ عَنِّی شَهْرُ رَمَضَانَ‏

پناه می برم به جلال وجه کریمت که بگذرد از من ماه رمضان

 

أَوْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ وَ لَکَ قِبَلِی ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَهٌ تُعَذِّبُنِی عَلَیْهِ‏

یا برآید سپیده دم از این شب بر من و من در پیشگاه تو بر خود گناه یا پیگردی داشته باشم که مرا بر آن عذاب فرمایی.

دعای هر شب دهه آخر ماه رمضان از اقبال

سید ابن طاووس در کتاب «اقبال» از ابن ابی عمیر از مرازم نقل کرده: امام صادق (علیه‌السلام) در هر شب از دهه آخر این ماه می‌خواند:

اللّٰهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتابِکَ الْمُنْزَلِ: ﴿شَهْرُ رَمَضٰانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنّٰاسِ وَ بَیِّنٰاتٍ مِنَ الْهُدیٰ وَ الْفُرْقٰانِ﴾ فَعَظَّمْتَ حُرْمَهَ شَهْرِ رَمَضانَ بِما أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَخَصَصْتَهُ بِلَیْلَهِ الْقَدْرِ وَجَعَلْتَها خَیْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.

خدایا؛ تو در کتاب نازل‌شده‌ات فرمودی: «ماه رمضان، ماهی که قرآن برای هدایت مردم در آن نازل شده و دلایلی روشن از هدایت و تمیز دادن حق از باطل است»؛ با نازل کردن قرآن در آن حرمتش را بزرگ شمردی و آن را به شب قدر اختصاص دادی، شبی که آن را از هزار ماه بهتر قرار دادی.

اللّٰهُمَّ وَهٰذِهِ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضانَ قَدِ انْقَضَتْ، وَلَیالِیهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ، وَقَدْ صِرْتُ یَا إِلٰهِی مِنْهُ إِلیٰ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی وَأَحْصیٰ لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ، فَأَسْأَلُکَ بِما سَأَلَکَ بِهِ مَلائِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ، وَأَنْبِیاؤُکَ الْمُرْسَلُونَ وَعِبادُکَ الصَّالِحُونَ؛

خدایا این روزهای ماه رمضان است که گذشت و شب‌های آن است که از دست رفت، من از این ماه چنان شده‌ام که تو از من به آن داناتری و شماره‌ی آن را از تمام آفریدگانت شمارنده‌تری، در نتیجه از تو درخواست می‌کنم به آنچه از تو درخواست کردند فرشتگان مقرّبت و پیامبران مرسلت و بندگان شایسته‌ات؛

أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفُکَّ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، وَتُدْخِلَنِی الْجَنَّهَ برَحْمَتِکَ، وَأَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِعَفْوِکَ وَکَرَمِکَ، وَتَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِی، وَتَسْتَجِیبَ دُعائِی، وَتَمُنَّ عَلَیَّ بِالْأَمْنِ یَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ کُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِیَوْمِ الْقِیامَهِ.

اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و وجودم را از آتش آزاد کنی و به رحمتت به بهشتم وارد نمایی و به عفو و کرمت بر من تفضّل آری و نزدیک‌جویی‌ام را بپذیری و دعایم را به اجابت رسانی و به امان دادنم در روز وحشت، از هر هراسی که برای قیامتم آماده ساخته‌ای بر من منت نهی،

إِلٰهِی وَأَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ، وَبِجَلالِکَ الْعَظِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضانَ وَلَیالِیهِ وَلَکَ قِبَلِی تَبِعَهٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤاخِذُنِی بِهِ، أَوْ خَطِیئَهٌ تُرِیدُ أَنْ تَقْتَصَّها مِنِّی لَمْ تَغْفِرْها لِی، سَیِّدِی سَیِّدِی سَیِّدِی، أَسْأَلُکَ یَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ إِذْ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ؛

خدایا به ذات کریم و به جلال بزرگت پناه می‌آورم، از اینکه روزها و شب‌های ماه رمضان سپری گردد و برای من نزد تو نتیجه کاری یا گناهی باشد که مرا به سبب آن مؤاخذه کنی یا خطایی که بخواهی انتقامش را از من بگیری و مرا در آن‌ها نیامرزیده باشی، ای آقای من، ای آقای من، ای آقای من از تو می‌خواهم ای که معبودی جز تو نیست، آنگاه که معبودی جز تو نبود؛

إِنْ کُنْتَ رَضِیتَ عَنِّی فِی هٰذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّی رِضیً، وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ رَضِیتَ عَنِّی فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، یَا اللّٰهُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ.

اگر در این ماه از من خشنود بوده‌ای، بر خشنودی‌ات از من بیفزا و اگر خشنود نبوده‌ای از هم اکنون از من خشنود شو ای مهربان‌ترین مهربانان، ای خدا، ای یکتا، ای بی‌نیاز، ای که نزاییده و زاده نشد و احدی برایش همتا نبود.بسیار بگو:

یَا مُلَیِّنَ الْحَدِیدِ لِداوُدَ عَلَیْهِ السَّلامُ، یَا کاشِفَ الضُّرِّ وَالْکُرَبِ الْعِظامِ عَنْ أَیُّوبَ عَلَیْهِ السَّلامُ، أَیْ مُفَرِّجَ هَمِّ یَعْقُوبَ عَلَیْهِ السَّلامُ، أَیْ مُنَفِّسَ غَمِّ یُوسُفَ عَلَیْهِ السَّلامُ، صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَما أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ، وَافْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ، وَلَا تَفْعَلْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ.

ای نرم کننده آهن برای داود (درود بر او)، ای بردارنده بدحالی و بلاهای بزرگ از ایوب (درود بر او)، ای از بین‌برنده اندوه شدید یعقوب (درود بر او)، ای زایل کننده غم یوسف (درود بر او)، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، چنان‌که تو سزاواری که درود فرستی بر جمله آنان و با من چنان کن که تو شایسته آنی نه چنان‌که من سزاوار آنم